ماده 391 قانون مدنی
در صورت مُستَحَق‌لِلغِیر بر آمدن کل یا بعض از مبیع، بایع باید ثمن مبیع را مُستَرَد دارد و در صورت جهل مشتری به وجود فساد، بایع باید از عهده غَرامات وارده بر مشتری نیز برآید.
در صورت مُستَحَق‌لِلغِیر بر آمدن کل یا بعض از مبیع، بایع باید ثمن مبیع را مُستَرَد دارد و در صورت جهل مشتری به وجود فساد، بایع باید از عهده غَرامات وارده بر مشتری نیز برآید.
